W artykule Kara łączna po zmianach Kodeksu karnego 1 lipca 2015 analizy pojęcia „kara podlegająca wykonaniu”.Przypomnijmy zatem – na skutek obowiązującej od 01 lipca 2015 r. nowelizacji doszło do uchylenia art. 92 92 w brzmieniu do 30 czerwca 2015 r. stanowił, że wydanie wyroku łącznego jest możliwe również w sytuacji gdy poszczególne kary […] zostały już w całości albo w części wykonane! W temacie kara łączna miało to zasadnicze art. 92 spowodowało, że obecnie jest reprezentowana surowa interpretacja zgodnie z którą „podlegające wykonaniu kary”, tzn. takie, które nie zostały jeszcze wykonane. W przypadku, gdy istnieje potencjalna apelacja od wyroku łącznego warto wiedzieć co oznacza dane jeżeli zostałeś skazany na 3 kary i została Tobie jedynie ostatnia do wykonania, to nie ma możliwości wydania wyroku łącznego i objęcia nim kar już przypadkami zawieszenia kary pozbawienia wolności, brak możliwości wykonania kary oznacza, że kary nie będzie można okrzepła, ale brak w tym zakresie zmian interpretacyjnych doktryny – mnie do takich nie udało się zatem wyzwanie w zakresie interpretacji pojęcia „kary podlegającej wykonaniu”. Powyższe ma także znaczenie dla zagadnienia kara łączna jak liczyć?Czy mając na uwadze treść art. 85 § 2 KK można do kary łącznej uwzględnić także karę, która została już wykonana?W takiej sprawie – myślę że warto – pokusić się o wysiłek intelektualny i zaprezentować zdroworozsądkowy projekcie nowelizacji z dnia r. była norma„Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i niewykonane w całości kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1″.Z tego względu – pomimo tego, że art. 92 został uchylony – można się pokusić o interpretację i zaprezentowanie poglądu zgodnie z którymokreślenie kary jako „podlegająca wykonaniu” nie jest tożsame z określeniem jej jako „niewykonanej”.Kara niewykonana to taka kara, która nie została wykonana – obojętnie z jakiej podlegająca wykonaniu to taka kara, która powinna być wykonana, obojętnie czy wykonanie (już) na nastąpiło, czy też całym gąszczu szczegółów akurat ten konkretny jest bardzo istotny i ma bezpośredni wpływ na to komu i kiedy będzie przysługiwać możliwość połączenia Gorzów WielkopolskiKancelaria Adwokacka Gorzów Wielkopolski
W sytuacji, gdy mandat został nałożony na nas niesłusznie i mamy, co do tego pewność, możemy złożyć wniosek o odwołanie od mandatu. Trzeba jednak pamiętać, że jest tylko kilka takich sytuacji: · czyn ukarany nie był czynem zabronionym lub wykroczenie przestało nim być, a mandat został nałożony np. dzień po zmianach;
Odnośnie wysokość odsiadki, to nie mogę Ci nic na ten temat powiedzieć, posługując się jedynie sygnaturami akt spraw karnych. Jednakże musisz wiedzieć, że sąd ma prawo skazać oskarżonego za brak alimentacji nawet na dwa lata pozbawienia wolności. Powyższe wynika z regulacji zawartych w kodeksie karnym –. art. 209 § 1.
Owsem jest szana. Należy pamiętać o tym, że gdy zapadnie drugi wyrok prawomocny za podobne przestępstwo dokonane w okresie trwania próby z pierwszego wyroku sąd obligatoryjnie- obowiązkowo odwiesza pierwszy wyrok- art. 75 § 1 kk. Jednak zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu miesięcy po zakończeniu okresu próby tj. w tym okresie musi zapaść prawomocne postanowienie sądu w przedmiocie odwieszenia kary pozbawienia wolności- art. 75 § 4 kk. Do 7 dni od publikacji postanowienia tj. jego ogłoszeniu przez sąd należy złożyć pisemny wniosek na dziennik podawczy sądu za potwierdzeniem tj. kserokopia pisma wraz z podpisem i pieczęcią z datą i ewentualnie również z godziną złożenia pozostaje u składającego pismo na dowód złożenia takowego wniosku) o sporządzenie i doręczenie odpisu postanowienia wraz z pisemnym uzasadnieniem. Należy pamiętać, że od postanowienia sądu rejonowego w przedmiocie odwieszenia kary pozbawienia wolności przysługuje w terminie 7 dni od daty ogłoszenie postanowienia lub doręczenia (w przypadku nie brania udziału w posiedzeniu- art 100 § 2 kpk) odpisu postanowienia wraz z uzasadnieniem zażalenie do sądu okręgowego. Dopiero postanowienie sądu II instancji utrzymujące w mocy postanowienie sądu I instancji jest prawomocne. Wówczas pozostaje tylko niezwłoczne złożenie wniosku do sądu rejonowego, który wydał wyrok o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności. Od tego postanowienie w przedmiocie odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności przysługuje w terminie 7 dni od daty ogłoszenie postanowienia lub doręczenia (w przypadku nie brania udziału w posiedzeniu- art. 100 par 2 kpk) zażalenie do sądu okręgowego, za pośrednictwem sądu rejonowego, który wydał postanowienia. Sąd odracza wykonanie kary pozbawienia wolności obligatoryjnie- obowiązkowo w przypadku ciężkiej choroby powodującej niemożność odbywania kary lub też odracza fakultatywnie- nieobowiązkowo w przypadku np. trudnej sytuacji rodzinnej- art. 151 § 1 kkw. Gdy sąd dwukrotnie udzieli odroczenia wykonywania kary pozbawienia wolności na łączny okres wynoszący minimum jeden rok to za trzeci razem sąd może ponownie zawiesić odwieszoną karę pozbawienia wolności pod warunkiem, że wymiar kary nie przekracza 2 lat pozbawienia wolności- art. 152 kkw. Podobnie ma się to do sytuacji gdy sąd orzeknie od razu bezwzględną karę pozbawienia wolności. Wzór wniosku o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności jest na tym portalu „Pisma procesowe w postępowaniu karnym”. Proszę podać datę prawomocnego wyroku w pierwszej sprawie, bo zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Wobec tego dobrą taktyką będzie przeciągania sprawy i składanie 75. § 1. Sąd zarządza wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności.§ 2. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne przestępstwo niż określone w § 1 albo jeżeli uchyla się od uiszczenia grzywny, od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych.§ 3. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany po wydaniu wyroku, lecz przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, a w szczególności gdy w tym czasie popełnił przestępstwo.§ 4. Zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu 76. § 1. Skazanie ulega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby.§ 2. Jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę lub środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed ich wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania; nie dotyczy to środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 5.
Data: ( Czas: (SS: MM: ss) Teraz: 11:26:39 Data: ( Czas: (SS: MM: ss) Teraz: 11:26:39 Lata, Tygodnie, Dni i (SS: mm: ss)
Zatem apelacja od wyroku rozwodowego trafi do sądu apelacyjnego. Oznacza to, że sprawa apelacyjna od wyroku rozwodowego będzie się toczyła przed sądem zlokalizowanym w większym mieście, co dla wielu osób oznacza konieczność dojazdu. Dość podobna sytuacja dotyczy postępowania o rozwód w pierwszej instancji, choć trzeba pamiętać
Stosunek pracy jest relacją prawną szczególnego rodzaju, a konsekwencje, które wynikają z jego zawarcia, są regulowane przede wszystkim przepisami Kodeksu pracy (kp), które kładą szczególny nacisk na ochronę interesów pracownika. W efekcie rozwiązanie lub wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę wiąże się z szeregiem warunków, które muszą być spełnione, a pracownikowi przysługują różne instrumenty chroniące go przed bezprawnym rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę. Jednym z takich narzędzi jest roszczenie o przywrócenie do pracy. W poniższym artykule prezentujemy najważniejsze informacje związane z tym tematem. Kiedy pracownikowi przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy? Nie licząc rozwiązania stosunku pracy na mocy porozumienia stron, pracodawca może rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę na dwa sposoby – poprzez rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem lub poprzez rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia. Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem Na mocy art. 32 § 1 kp każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem. Jednak, jak możemy przeczytać w art. 30 § 4 kp w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Wyrok SN z 13 października 1999 roku (I PKN 304/99)Przyczynę uzasadniającą zwolnienie należy podać pracownikowi najpóźniej w dniu wypowiedzenia umowy. Powinna być ona prawdziwa, konkretna i zrozumiała dla niego. Podanie przyczyny pozornej jest równoznaczne z brakiem jej wskazania. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia Ten sposób rozwiązania stosunku pracy określa przede wszystkim art. 52 § 1 kp, który mówi, że pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie: 1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych; 2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem; 3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Z kolei w art. 53 § 1 kp możemy przeczytać, że pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia: 1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa: a) dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową; 2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc. W każdym z wymienionych wyżej przypadków, jeżeli wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę nie spełniało wymaganych przepisami prawa warunków, pracownikowi przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach. Jednak w zależności od rodzaju umowy o pracę pracownicy mają odmienne uprawnienia w tym zakresie. I tak w razie rozwiązania: umowy o pracę na okres próbny – pracownik ma prawo tylko do odszkodowania, nie należy mu się przywrócenie do pracy; umowy na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy – pracownikowi nie należy się przywrócenie do pracy i może żądać tylko odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. Wyjątkiem jest rozwiązanie umowy z pracownikami korzystającymi ze szczególnej ochrony związanej z macierzyństwem, okresem 4 lat przed emeryturą czy działaczami związkowymi; umowy na czas nieokreślony – pracownikowi należy się przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach, jednak sąd może nie uwzględnić jego żądań, gdy pracodawca zlikwidował działalność lub ogłosił upadłość. Warunkiem podstawowym przywrócenia pracownika do pracy jest konieczność zgłoszenia przez niego gotowości do podjęcia pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się wyroku sądu. Może tego dokonać w formie pisemnej lub ustnej. Niedotrzymanie tego warunku zwalnia pracodawcę z obowiązku, którym jest przywrócenie do pracy pracownika, chyba że opóźnienie to wynikało z przyczyn niezależnych od pracownika, np. spowodowanych chorobą czy pobytem w szpitalu. Co do zasady pracownikowi przywróconemu do pracy należy zapewnić takie samo stanowisko pracy, co przed zwolnieniem. Jednak w sytuacji, gdy jest ono zajęte lub zostało zlikwidowane, pracodawca na podstawie art. 42 § 4 kp może skierować pracownika do innej pracy na 3 miesiące w roku kalendarzowym. W tej sytuacji nie musi posiadać zgody pracownika, jeżeli jednak chciałby kontynuować zatrudnienie przywróconego pracownika na tym stanowisku, musiałby wypowiedzieć mu warunki pracy i płacy wręczając wypowiedzenie zmieniające i na czas trwania tego wypowiedzenia zwolnić go ze świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Przywrócenie do pracy – czy pracownikowi przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego? Przywrócenie do pracy zapewnia co prawda ciągłość zatrudnienia, ale w przypadku prawa do urlopu wypoczynkowego nie będzie miała ona zastosowania. Czas pomiędzy zwolnieniem pracownika a przywróceniem go do pracy, nie powoduje nabycia prawa do urlopu wypoczynkowego. Czy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy? Zgodnie z art. 56 § 1 kp pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. O kwestii wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy mówi art. 47 kp, w którym czytamy, że pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące – nie więcej niż za 1 miesiąc. W szczególnych przypadkach pracownik może otrzymać wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy. Dotyczy to sytuacji, gdy umowę rozwiązano: z pracownicą w ciąży lub w trakcie urlopu macierzyńskiego, z ojcem wychowującym dziecko w trakcie korzystania przez niego z urlopu macierzyńskiego, z pracownikiem będącym w ochronie przedemerytalnej wynoszącej 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, z pracownikiem będącym członkiem związku zawodowego. Okres, za który wypłacono pracownikowi wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia. Ma to znaczenie w przypadku ustalenia prawa do dodatku stażowego czy nagrody jubileuszowej. Z jaką datą należy zgłosić pracownika do ZUS? Po przywróceniu pracownika do pracy należy zgłosić go do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z taką datą, z jaką został wyrejestrowany. Za czas nieświadczenia pracy należy sporządzić zerowy raport RCA, natomiast w miesiącu, w którym pracownik otrzyma wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, należy opłacić składki ZUS oraz podatek od wynagrodzeń. Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, należy stosować takie same zasady, jak przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Czy z pracownikiem przywróconym do pracy należy podpisać nową umowę? Nie ma takiej potrzeby, gdyż rozwiązanie umowy zostało anulowane i stosunek pracy trwa nadal. Został on wznowiony na mocy orzeczenia sądu i nie wymaga dodatkowego potwierdzenia w postaci nowej umowy. Czy pracownik, który jest przywrócony do pracy, musi mieć zrobione badania lekarskie? Nie trzeba wykonywać nowych badań, jeżeli te wykonywane ostatnio, są nadal ważne. W przypadku przywrócenia do pracy nie doszło bowiem do zerwania stosunku pracy. Należy zatem sprawdzić, czy badania lekarskie przywróconego pracownika są nadal ważne i wystawić skierowanie na badanie okresowe dopiero w momencie upływu terminu ważności tych badań. Do wskazanego wyżej zagadnienia odniósł się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 grudnia 2002 roku (I PK 44/02), w którym podkreślił, że przepis art. 229 § 4 stanowi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego. Aktualnym orzeczeniem lekarskim w rozumieniu tego przepisu jest orzeczenie wydane po przeprowadzeniu badań w trybie określonym przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy, stwierdzające stan zdrowia pracownika w dniu, w którym pracownik ma być dopuszczony do pracy. Orzeczenie wydane przed dopuszczeniem pracownika do pracy zachowuje aktualność w okresie wymienionym w tym orzeczeniu, jednak staje się nieaktualne w przypadku wystąpienia w tym okresie zdarzeń, które mogą wskazywać na zmianę w stanie zdrowia. Taką sytuację przewiduje przepis art. 229 § 2 który stanowi, że w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni spowodowanej chorobą pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.